Burjuvaziden bağımsız, devrimci bir işçi enternasyonali için tarih IV. Enternasyonal’in yeniden inşası görevine çağırıyor!
Uluslararası Birlik Komitesi
Venezüella Devlet Başkanı Hugo Chavez’in, 19–20 Kasım 2009 tarihlerinde Caracas’ta gerçekleştirilen Venezüella Birleşik Sosyalist Parti (PSUV) Kongresi esnasında düzenlenen Dünya Sol Partiler ve Hareketler Toplantısı’na katılan 26 ülkeden 40 kadar grubun temsilcilerine hitaben, V. Sosyalist Enternasyonal’in kurulması çağrısında bulunması geniş bir yankı uyandırdı.
Chavez, Marx’ın öncülük ettiği I. Enternasyonal’in (1864–76), Engels’in kuruluşuna katıldığı II. Enternasyonal’in (1889), Lenin’in eseri olan III. Enternasyonal’in (1919–43) ve nihayet Troçki’nin önderliğinde inşa edilen IV. Enternasyonal’in (1938) artık “var olmadıklarını” belirtiyor. Chavez’e göre “mevcut kriz karşısında, emperyalizme ve kapitalizme meydan okuyabilecek, gerçekten sol bir sosyalist” dünya örgütünün kurulması gerekli ve yeni Enternasyonal PSUV’un çevresinde inşa edilebilir. Bu amaçla yeni örgütün içeriğini, programını ve biçimini belirlemek üzere bir Hazırlık Komitesi’nin kurulması gündeme gelmiş durumda.
Proletarya açısından enternasyonal, daima sosyalist devrimin dünya partisi olageldi. Öte yandan, PSUV’un uluslararası toplantısına katılan ve Chavez’in çağrısını şimdiden coşkuyla selamlayan politik yapıların karakteri aynı zamanda hem “yeni enternasyonal’in” sınırlarını çiziyor, hem de son 20 yıldır dünya sol hareketlerine egemen olan ve burjuva liberal ideolojik kasırganın sonuçlarını tartışmaya yer bırakmayacak şekilde ortaya koyuyor.
Ulusal burjuva sektörü temsil eden bir “kumandan” ve partisinin (PSUV) önderliğinde bir “enternasyonal” proletaryanın uluslararası devrimci partisine dönüşmek bir yana, bizzat gerçek bir işçi sınıfı enternasyonalinin örgütlenmesinin önünde engele dönüşecektir. Bu nedenle Chavez’in, “enternasyonaline, işçi devletini imha edip, Çin işçi sınıfını neredeyse kölelere dönüştüren ve kapitalizmin hizmetine sunan Çin Komünist Partisi’ni, halkın sefaleti pahasına özelleştirmeleri ve liberal ekonomik politikaları hayata geçirerek ülkeyi emperyalist sistemle bütünleştirme uğraşındaki Arjantin Adalet Partisi’ni ya dada halkı ve demokratik kurumları 60 yıllık Bonapartist bir baskı rejimiyle yöneten Meksika Kurumsal Devrimci Partisi’ni davet etmesi bir tesadüf değil.
İşte bu karşı devrimci örgütlerin temsilcileri şimdi canı gönülden alkışlıyor Chavez’in söylevlerini.
Diğer yandan Bolivya, El Salvador, Nikaragua ve Ekvador’da iktidarda bulunan milliyetçi partilerin temsilcileri öneriyi açıkça destekliyor. Küba’da işçi sınıfının kazanımlarını adım adım tasfiye eden “reformların” uygulayıcısı Küba Komünist Partisi temsilcisi öneriyi mükemmel olarak niteliyor.
“Avrupacı”, yani (Sosyalist bir Avrupa’nın değil) Avrupa emperyalizminin kurumlarına katılma yanlısı partiler arasında Portekiz’de Sol Blok, Almanya’da Sol Parti ve Fransa’dan Sol Parti öneriyi olumlu bularak tartışmaya açıyor. Sözü geçen partilerin hemen tümünün ortak özelliği, burjuvazinin dolaylı ajanları olarak oynadıkları rolle, işçi sınıfının devasa seferberliklerini imha eden Stalinizm’in, sosyal demokrasinin ve silahlı reformizmin kılıç artıkları olmaları. Bu listeye başta IV. Enternasyonal Birleşik Sekreterliği olmak üzere bir dizi Troçkist akımın da ilgiyle yaklaşmakta oluşu çerçeveyi tamamlamakta.
O halde tartışmayı berraklaştırmakta yarar var; bize göre bir enternasyonalin inşası basitçe rakamlar sorununa indirgenemez. Devrimci bir Enternasyonal her şeyden önce bir program ve örgütsel, taktiksel ve stratejik metodlar bütününe dayanır. Chavez’in, tüm sosyalist parti ve hareketleri çevresinde bir araya getirmeyi hedeflediği Bolivarcı hareketinin programı, dünya sosyalist devriminin programı değil, Venezuela’da gelişmekte olan yeni (militarist) burjuvazinin ulusalcı kaygılarının bir ifadesidir. Venezuela’daki rejimin, Kolombiya destekli emperyalist bir saldırıya maruz kalması durumunda, IV. Enternasyonal güçleri şüphesiz Venezuela emekçilerinin saflarında emperyalizme karşı mücadele edecektir. Ama bu tehdit karşısında Chavezci burjuvazinin ABD’ye karşı bir “anti-emperyalist cephe” oluşturabilmek adına yeni bir Enternasyonal çağrısı yapmasının, dünya işçi sınıfını aldatmaya yönelik bir girişim olduğunu görmezden gelemeyiz.
Enternasyonal, dünya devriminin partisidir. Dünya devriminin Venezuela’daki somutlanışı ise, bu ülkede tüm burjuvazinin mülksüzleştirilmesinden, burjuva devletin yıkılarak yerine işçi demokrasisine dayalı proletarya diktatörlüğünün kurulmasından, üretimin ve dağıtımın işçilerin denetiminde merkezi olarak planlanmasından geçmektedir. Bu programın önündeki en büyük engel bugün, grevleri bastıran, grevci işçileri ve sınıf sendikacılarını katleden Bolivarcı rejimdir. Kendi ulusal devrimi önünde bürokratik, militarist bir engel olan bu burjuva rejiminin, proletarya adına yeni bir Enternasyonal çağrısında bulunması, ulusalcılığın işçi sınıfının dünya mücadelesine indirebileceği en büyük darbelerden bir haline dönüşebilir.
IV. Enternasyonal’in bugün oldukça zayıf ve parçalanmış halde olduğu doğru. Birçok nedenden ötürü… Herşeyden önce IV. Enternasyonal, daha öncekiler gibi dünya devriminin yükseldiği bir aşamada değil, sosyal demokrasinin ve Stalinizm’in ihanetleri sonucunda dünya işçi sınıfının ardı ardına yenilgiler aldığı bir dönemde devrimci Marksist geleneği canlı tutabilmek amacıyla kurulmuştu. Stalinizm’in tüm saldırılarına, ihanetlerine ve cinayetlerine karşın IV. Enternasyonal bu görevini yerine getirmiştir, halen de getirmektedir.
İkincisi, IV. Enternasyonal, kendinden önceki tüm enternasyonallerin Leninist parti ve Troçkist sürekli devrim anlayışlarında somutlanan devrimci geleneğinin sürdürücüsü olmuş ve halen de olmaktadır. IV. Enternasyonal’in Geçiş Programı, dünya proleter devriminin programıdır ve halen gerçekleştirilmeyi beklemektedir. Bu program gerçekleştirilip aşılmadığı sürece, IV. Enternasyonal var olmaya devam edecektir.
Lucha Internacionalista ve İşçi Cephesi tarafından oluşturulan Uluslararası Birlik Komitesi güçleri açısından, IV. Enternasyonal’in programı, emperyalist çağda dünya sosyalist devrimi uğruna mücadele edilmeyi hak eden yegâne Marksist program olmaya devam etmektedir.
Ocak 2010